Another day at Seaworld

In eerste instantie wilden we deze vakantie nog naar Busch Gardens gaan maar als we naar de site gaan om te zien wat de openingstijden zijn, komen we erachter dat er wel heel veel attracties gesloten zijn. De achtbaan waar Jayden al maanden om loopt te roepen dat hij er eindelijk in mag, is dicht. De nieuwste achtbaan Iron Gwazi, dicht en zo nog wel een paar die dicht zijn. 
De jongens roepen gelijk al dat het voor hun dan niet hoeft en voor ons dan eigenlijk ook niet want het is ook nog eens een dik uur rijden.

We besluiten om dan gewoon nog een daagje naar Seaworld te gaan, ook zeker niet verkeerd. We verwachten nu geen topdrukte meer want de meeste kinderen zijn hier weer naar school. Maar als we dan toch aan komen rijden moeten we nog verder weg parkeren als dat we de andere dagen hebben geparkeerd 😅

Als we het park inkomen willen de jongens gelijk naar Manta, dat is een achtbaan waar je liggend voorover hangt. Maar bij deze coaster is het 50 minuten wachten, die doen we later wel. We lopen verder en willen naar Journey to Atlantis, een attractie waar je goed nat kan worden, maar ook hier is het meer als een uur wachten, echter zien de jongens dat de achtbaan ernaast, Kraken maar 10 minuten  is. Ze weten niet hoe snel ze naar de rij moeten gaan rennen, wij bekijken het wel vanaf een afstand.

Ze zijn er zo doorheen en als ze eruit komen roepen ze of ze nog een keer mogen want er nu helemaal geen wachttijd. Je raad het al, ze gaan nog een keer.
Ik ga nu toch twijfelen of ik ook mee zal gaan, ik ga hier normaal gesproken niet in omdat hij zo schokt maar Damian zegt dat het nu enorm meevalt. Ik ga toch mee met ze... maar nu weet ik het zeker, deze doe ik echt nooit meer. Dit is echt zo'n achtbaan waar je hoofd alle kanten mee opgaat, zo'n hoofdpijnbaan.

Het is trouwens echt super warm, dit heb ik nog niet gezegd. 27 graden, echt Florida weer dus 😎
We besluiten om even lekker de koelte op te zoeken bij de pinguïns, dit is altijd een super leuke attractie maar de wachtrijen zijn altijd extreem hier. We zien dat het 45 minuten is, is nog te doen dus we gaan in de rij staan.
Het gaat best hard en zijn zo binnen om het filmpje te bekijken over de avonturen van een pasgeboren pinguïn, daarna nog een ruimte om te wachten en dan ga je in het karretje (soort van Symbolica als de Efteling) ...ok wacht, waar zijn de karretjes? We zijn nu ineens al bij het einde en zien we alleen de pinguïns.. Blijkt dat de attractie al sinds 2 jaar gesloten is en niet meer open is gegaan. Daar sta je dan voor in de rij, wat een domper. Wel blij dat we deze vorige week niet hebben gedaan toen de rij op 130 minuten stond 😅  

We lopen Antarctica uit en zien dat er een show gaat beginnen van de Sealions. Deze pakken we gelijk even mee, is altijd wel leuk om te zien. Deze show duurt ongeveer een half uurtje en is zoals altijd weer leuk om te zien.

Nu is het toch echt tijd om iets te drinken, we komen uit bij een standje vlakbij Mako. Hier vullen we onze bekers en ziet Damian dat de wachttijd bij Mako ook maar 30 minuten is. Deze nemen we ook gelijk weer mee, hier hoeven we niet zolang te wachten want in 20 minuten staan we alweer bij Daan.

Moet trouwens wel zeggen dat het eten wel erg duur is zeg, een zakje chips kost $5,40. Een broodje of funnel cake zit je al gauw op $13.

Ik begon de dag met wat lichte hoofdpijn maar die begint nu toch wel erger te worden, maar hopen dat het niet gaat escaleren. Als we richting Infinity Falls lopen zien we dat de rij op meer dan 130 minuten staat, iedereen wilt blijkbaar afkoelen, die doen we maar even niet. We zien wel dat er weer een show gaat starten over een klein half uurtje. Daar gaan we alvast lekker op ons gemak zitten en wachten tot de de orca's mogen gaan zien.

Wat is dit altijd een gave show, zo indrukwekkend, ik krijg hier echt altijd kippenvel van. De jongens zitten zoals gewoonlijk in de soakzone en die worden dus wel goed nat gegooid door de killer whales.

Na de show lopen we weer verder richting the Ice Breaker maar eerst gaan we nog even wat te drinken halen, hier staat gelukkig een soda station waar je dus niet alleen frisdrank kan halen maar ook vitamine water oid. We nemen lekker een vitamin water met Raspberry smaak.
We lopen door naar de Ice Breaker, die staat op 40 min en alleen Damian en ik gaan hier in, dit is echt een hele leuke baan.

Het is de bedoeling om hier tot sluitingstijd te blijven maar we willen eigenlijk ook uit eten. Dus we besluiten om toch wat eerder te vertrekken. We lopen weer terug richting Journey to Atlantis om te zien hoe lang de rij nu is, maar als we langs Mako lopen is het maar 10 minuten, ik hoef niet zo nodig meer dus de jongens gaan hier alleen in. Ik zoek samen met Daan een plekje op een bankje en komen gewoon even bij. Normaal heb ik altijd van alles bij als we naar een park gaan maar nu dachten we, hebben we niet nodig, nu dus wel en heb ik helaas geen medicatie bij.

Als de jongens eruit komen gaan we naar Journey, daar is helemaal geen rij en gaan we gezellig met zijn allen in de attractie. De jongens voorin en wij een rij erachter. Gelukkig ook maar want de jongens krijgen een volle lading op hun schoot en wij blijven nagenoeg droog. We kopen bij de uitgang nog wel 3 zakjes chips, extra van genieten 😂

Nu is het alleen nog tijd voor Manta, het is maar 15 minuten dus hier zijn ze dan zo doorheen. Daan en ik zitten te wachten totdat het ongeveer een kwartier verder is en besluiten om dan te gaan kijken of ze er al in zitten. We zien ze niet goed, want het is al donker. Maar telkens komen ze er niet uit. We denken in eerste instantie dat we ze gemist hebben en dat ze een andere kant zijn opgelopen, maar dit zouden ze nooit zomaar doen dus we blijven hier wachten, en wachten en wachten. We snappen er niks van, we staan hier al meer als een half uur. Na 40 minuten gaat Daan eens richting de uitgang lopen om te kijken of hij ze nog ziet staan in de rij. Hij ziet ze nog staan, jeetje dat is geen 15 minuten.
Uiteindelijk komen ze na meer als een uur wachten eruit lopen, jeetje hier hadden we even niet op gerekend, het is inmiddels al 19uur en we wilden nog uit eten.

We lopen als een speer richting de uitgang en dan ook nog eens helemaal naar achteren om de auto te pakken. Dan ook nog een half uur rijden richting de kant waar wij verblijven. Er blijft dan niet veel tijd meer over, dus we besluiten om dan maar naar de vreetschuur (Golden Corral ) te gaan. Het eten is hier weer goed te doen, alleen balen de jongens ervan dat er geen patat meer is. Daan eet hier trouwens gratis, ik had hem opgegeven dat hij jarig was 2 januari 😂

Na het eten gaan we richting de villa en neem ik gelijk mijn medicatie in, ik ga even liggen in de hoop dat het zakt, dit duurde dus wel even en kwam pas 23.15 mijn bed uit dat het aardig gezakt is, maar het is nu toch al zo laat dat ik maar besluit om te gaan douchen en weer terug naar mijn bed te gaan. Daan maakt nog even een blog af, de jongens gamen en niet veel later gaan hun ook allemaal naar bed toe.

Morgen staat er een dag shoppen op de planning, and we love to shop 😉