Vandaag slapen we lekker uit, hebben we wel even nodig.
We doen alles op het gemak, wasje draaien en uiteraard een Amerikaans ontbijt met hashbrowns, bacon,ei en toast.
We zitten te overleggen wat we gaan doen en Daan en ik hadden allebei al gezien dat er vandaag een lancering is, de laatste van dit jaar.
We besluiten om daar heen te rijden en dan zien we wel hoe de dag vordert.
Daan zet de navigatie op Merrit Island en gaan op weg. Als we er bijna zijn komt het ons helemaal niet bekend voor, het zal toch niet. Ik zet de mijne ook aan op Blackpoint wildlife drive omdat het daar in de buurt is en blijken we er een 40 min vandaan te zitten, oeps. We vervolgen de route maar zoveel tijd hebben we niet om eerst nog naar de manatees te kijken, wat wel onze bedoeling is.
Dan maar gelijk richting het strand en als we net de brug over rijden zien we al een bord dat de stranden dicht zijn, we rijden ook nog een aantal rondjes om te zien waar we nu heen moeten want veel wegen zijn afgesloten en ons internet bereik is hier ver te zoeken, die laat ons ook in de steek 😑
We komen er al snel achter dat de weg waar we eerst op reden, dat dit dus de weg was om richting het strand te gaan, we hadden een hoop om dan op de parkeerplaats te gaan staan maar deze weg is geblokkeerd.
Tijd om vlug een andere plek te gaan zoeken want het is nog maar een kwartier tot de lancering (het is nu half 5 en kwart voor 5 zou hij gaan)
We komen op een trail uit waar veel auto's inrijden en nemen deze gok ook want die willen ook vast allemaal de lancering zien.
Als we dan eindelijk een plekje hebben en nog een paar minuten hebben, pakt Daan zijn camera erbij en ziet de raket helemaal niet meer staan, huh 😕
We kijken of we weer bereik hebben op onze telefoon...en wat blijkt hij is eerder gelanceerd! 16.34....uhm ja, helemaal niks van meegekregen. Daan heeft er aardig de balen in.
Dan hebben we nog wat kansen om manatees of dolfijnen te zien hier. We rijden naar de manatees deck...niks te zien. Dan bij de boat ramp....niks te zien op wat Pelikanen na.
Dan rijden we nog om de brug heen om daar langs de waterkant te kijken maar ook hier is geen dolfijn of manatee te zien, die zijn allemaal richting de warme springs. Het is de afgelopen paar dagen ook goed koud geweest.
We maken hier nog wel wat mooie foto's van de zon die ondergaat en wat selfies.
En de Amerikanen zijn altijd wel behulpzaam, komt naar ons toe en blijft foto's van ons schieten 😄
Als de nodig plaatjes weer geschoten zijn gaan we maar op weg richting Orlando, we rijden ook nog maar even door naar Seaworld want we hadden al van Patrick en Greet gehoord dat je beter in de avond kan gaan, want dat zijn de wachtrijen een stuk minder.Iets voor 19uur komen we bij Seaworld aan en de parkeerplaats staat nog goed vol, echter loopt er ook heel wat volk naar de uitgang. Als we bij Manta aankomen ziet Damian op de app dat hij maar op 10 min wachten staat, dit heeft een reden, hij is dicht wegens storing. We lopen dan maar door en kijken wat het volgende is wat we tegenkomen. Ondertussen maken we wel veel mooie plaatjes, want het is hier echt prachtig versierd, en dan de leuke kerstmuziek op de achtergrond, i love it.
Het is inmiddels 18 graden, nog steeds goed te doen met een vest aan. Maar we lopen richting Infinity Falls en daar is geen wachtrij, is ook niet zo raar want het is waterattractie. Maar goed wij Verzijltjes kunnen wel wat hebben toch.. we gaan hem gewoon doen. Ik zeg nog tegen de mannen, dit valt wel mee joh, hier wordt je nooit zo nat 😂 en dit zeg ik natuurlijk met een reden, dat snappen jullie wel.We moeten een paar minuten wachten maar zien toch bij mensen die eruit lopen dat ze helemaal doordrenkt zijn...uhm twijfel, moeten we hem nu doen of niet.
YOLO( You Only Live Once), wordt hier tegenwoordig vaak genoemd en we gaan hem gewoon doen.
Als we zitten is je broek dus al nat en dit is nog maar het begin, ik begin met filmen maar hou dit maar 1 minuut vol want ik zie de ladingen water al op me af komen en stop vlug mijn telefoon weg. Jeetje wat een rit is dit, je snapt wel wie de meeste lading over zich heen heeft gekregen, juist degene met de grote mond die zei dat het allemaal wel mee zou vallen. Het is zo jammer dat we hier geen foto's van hebben gemaakt, maar echt doordrenkt kwamen we, behalve Jayden die had geluk, eruit. Alsof er emmers water over je heen worden gegooid. Maar wat hebben we gelachen! En daar gaat het om...als we eruit zijn vind Jayden dat hij helemaal niet nat is geworden en gaat samen met Damian nog een keer.
Na deze wilde natte rit lopen we verder om te kijken of we nog een rollercoaster kunnen doen maar de meeste zijn meer als 100 minuten wachten. We gaan eerst even bij de Shark Encounter kijken, hier zien we ook vele mooie vissen en uiteraard ook veel verschillende soorten haaien.
Als we eruit lopen kijken we even bij Mako en die staat op 20 minuten, daar gaan we dus in de rij staan. Nog steeds een doodenge achtbaan maar Jayden wil hem nu ook heel graag doen. Ik zit al te bedenken hoe ik hun dan beet moet houden, zo eng vind ik hem 😅 ( dit komt echt doordat ik de eerste keer niet goed vast zat met mijn beugel, in de haast hadden zijn mijn beugel niet goed tegen mijn benen aangedrukt, ik heb het geweten)
Als we net in de rij staan, krijg ik een app van Daan dat de wachttijd versprongen is naar 130 minuten, zo dan dat is nogal een verschil. We gaan er dan toch maar uit want als we hier in blijven staan, gaat het park onderhand sluiten.
We lopen verder om te kijken bij de Ice Breaker, die stond op 40 minuten. Deze doen we dan wel, dit is een nieuwe coaster, op het eerste oog lijkt hij me enorm mee te vallen. Ik ga samen met de jongens in de rij staan. De rij gaat echt hard in 10 minuten zijn we al over de helft. Maar je raad het al, als we er bijna zijn, is er een storing. Dus weer vele testritten, dan weer een kar die er tussenuit wordt gehaald, weer testen. Uiteindelijk staan we nog bijna een uur in de rij... maar mijn god, hij is het wel waard. Wat een rit joh, we komen er alle drie super enthousiast uit, deze gaan we echt nog een keer doen deze vakantie!
We willen nu eigenlijk richting de uitgang lopen omdat het park over 20 minuten het vuurwerk krijgt en gaat sluiten, maar de kinderen willen echt Mako in en willen zien of er nog een lange rij staat. We lopen dan toch maar die kant nog op en blijkt dat hij op 15 minuten staat. Deze gaan we dan toch maar doen. We gaan weer in de rij staan maar dit duurt ook wel langer als de 15 minuten, want zelfs het vuurwerk zien we vanaf de rij.
Nou ik heb hem weer getrotseerd, maar ik heb de longen uit mijn lijf geschreeuwd, de eerste 3 afdalingen heb ik mijn ogen dicht haha, en Jayden maar lachen die vind hem geweldig en zelfs Damian deed zijn handen in de lucht ( had gezegd niet doen, maar goed... YOLO dan maar? )
Het is nu Jayden zijn favoriet dus je raad al waar ik binnenkort weer in zit met de jongen....
Nu richting de uitgang en het dus lekker druk, rond half 11 zijn we bij de parkeerplaats en het uitrijden viel allemaal wel mee.
We hebben alleen nog niet gegeten, zo slecht en we wilden eigenlijk in het huisje eten maar dit wordt toch maar een drive pakken, ik bestel en betaal alvast online en kan onze bestelling in de drive ophalen, ideaal.
Het is een lange dag geweest, we hebben toch weer genoten van deze dag en het weer wordt vanaf nu alleen maar mooier.
Rond 00.30 duiken we moe ons bedje in en morgen zien we wel wat we gaan doen.
Bedankt allemaal voor het meelezen en alle leuke reacties op ons blog!
Tot morgen!